-



ZNANE POSTACIE ZWIĄZANE Z DĄBROWĄ GÓRNICZĄ - ( J )
* HISTORIA * ZNANE POSTACIE z DG
* STRONA GŁÓWNA * SPIS STRON * GALERIA MULTIMEDIALNA * NOWOŚCI NA STRONIE


Strona Mieszkańca Miasta DĄBROWA GÓRNICZA

Strona Mieszkańca Miasta
DĄBROWA GÓRNICZA


|:
JAGODA Franciszek
|: JAMKA Rudolf
|: JANKIEWICZ Bronisław
|: JANKOWSKI Wł.
|: JAŚKIEWICZ Jan Dominik Piotr
|: JAWORSKI Wasyl
|: JÓZEFOWICZ Jakub










ur. 13.10.1897
w Będzinie

zm. 24.03.1952
w Dąbrowie Górniczej


Do wybuchu I wojny światowej, pracował w hucie "Bankowa". Wojna sprawila, że przebywał na Morawach a następnie na Górnym Śląsku, gdzie w dniach 02.05 - 30.06.1921 roku w Siemianowicach uczestniczył w III Powstaniu Sląskim. W 1922 roku wraz z kolegami, organizuje na Ksawerze Robotniczy Klub Sportowy "Wschód" oraz kółko teatralne. Od 1948 roku jako działacz samorzadowy, organizuje w Dąbrowie Górniczej Związek Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBOWiD). Został powołany do pełnienia obowiązków Przewodniczacego PMRN w okresie od 03.06.1950 r. do 24.03.1952 r., czyli do dnia śmierci. Został pochowany na cmentarzu wDąbrowie Górniczej.








ur. 17.04.1906
w Krakowie

zm. 06.04.1972
w Krakowie


Jeden z najwybitniejszych polskich archeologów, profesor zwyczajny i Dyrektor Instytutu Archeologii U. J. w Krakowie. Badacz pradziejów Śląska i Małopolski. Ukończył szkołę średnią w Krakowie, a następnie studia z zakresu geologii i prefistorii na tutejszym Uniwersytecie Jagiellońskim. Tytuł magistra uzyskał w roku 1930, tu też zdobył stopień doktora w r. 1932 i habilitował się w 1947. Jako młodszy a później starszy asystent był zatrudniony w Zakładzie Archeologii Przedhistorycznej UJ w latach 1930 i 1932 do 1939, a jako adiunkt od 1945 do 1947. W roku 1931 był asystentem prof. J. Kostrzewskiego w Uniwersytecie Poznańskim. W latach 30-tych XX wieku pracował jako asystent podczs prac wykopaliskowych na terenie nadleśnictwa Łosień, gdzie odkryto m.in. stare groby. W czasie okupacji jako kierownik Muzeum Archeologicznego w Krakowie ze współpracownikami zabezpieczył i uratował przed wywiezieniem do Niemiec całość ogromnych zbiorów. Ten sam zespół ludzi uchronił zbiory Zakładu Archeologii Przedhistorycznej UJ, zbiory Muzeum Etnograficznego w Krakowie, część zbiorów z zamku królewskiego na Wawelu oraz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Prowadził prace wykopaliskowe na ok. 40 stanowiskach m.in.: Ostrów Tumski we Wrocławiu, Opole i Wawel. Był jednym z najwybitniejszych polskich specjalistów od okresu wpływów rzymskich a także wybitnym znawcą okresów halsztackiego, lateńskiego i wczesnośredniowiecznego. Opublikował ok. 200 prac, w tym: "Pradzieje i wczesne średniowiecze Górnego Śląska" (1960); "Kraków w pradziejach" (1963); "Pierwsi mieszkańcy Górnego Śląska" (1965); "Początki głównych miast wczesnośredniowiecznych w Polsce południowej" (1971).








ur. 00.00.0000
w

zm. 00.00.0000
w


Adwokat. Od 21-go października 1916 roku sprawował funkcję komornika sądowego z siedzibą w Dąbrowie. Jego zadaniem było egzekwowanie wyroków sądowych sądu pokoju i sądu wojskowego (trybunału wojskowego).








ur. 00.00.0000
w

zm. 00.00.0000
w


Dyrektor kopalni Paryż w momencie wybuchu II wojny światowej. Aresztowany przez Niemców 12 kwietnia 1940 roku i wywieziony do obozu w Dachau.








ur. 06.07.1749
we Lwowie

zm. 14.11.1809
w Krakowie


Krakowski lekarz, chemik i przyrodnik. "Generalny konsyliarz" do spraw przemysłu i górnictwa Komisji Skarbu Koronnego. Około 1789 roku wystąpił z postulatem zakładania kopalń na terenie późniejszego Zagłębia Dąbrowskiego. Pochodził z nobilitowanej lwowskiej rodziny ormiańskiej. W 1775 uzyskał doktorat z medycyny na Uniwersytecie Wileńskim. Dzięki wsparciu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i osobistej protekcji Hugona Kołłątaja Komisja Edukacji Narodowej 28 kwietnia 1780 przyznała mu katedrę historii naturalnej i chemii w Szkole Głównej Koronnej. Wraz z Kołłątajem i Janem Śniadeckim rozpoczął reformę w duchu oświecenia, podupadłej Akademii Krakowskiej. Doktor medycyny Uniwersytetu Wileńskiego, profesor chemii i historii naturalnej w Szkole Głównej Koronnej, od 1783 roku lekarz nadworny Stanisława Augusta Poniatowskiego, i założyciel krakowskiego Ogrodu Botanicznego. W 1784 roku wraz z Janem Śniadeckim skonstruował pierwszy w Polsce balon. Był propagatorem myśli Antoine`a Lavoisiera na gruncie polskim. W 1787 wycofał się z pracy naukowej i osiadł w Pińczowie. W 1789 został konsyliarzem Komisji Skarbu Koronnego do spraw robót górniczych. Rozpoczął próbną eksploatację złóż węgla kamiennego w okolicach Siewierza. Podjął jedne z pierwszych na świecie prób otrzymania koksu. Od 1800 był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Autor prac "Dissertatio inauguralis medica sistens pharmaca regni vegetabilis (1775), O wodach siarczystych krzeszowickich (1783), Nowa teoria o ogniu (1784), Dysertacja fizyczna o atmosferze i jej składzie (1786).








ur. 00.00.0000
w

zm. 00.00.0000
w


Jeden z pierwszych absolwentów dąbrowskiej Szkoły Górniczej. Naukowiec z czołówki najwybitniejszych geologów i paleontologów radzieckich, którego badania doprowadziły do powstania Zagłębia Kuźnieckiego.








ur. 00.00.0000
w

zm. 00.00.0000
w


Będziński Żyd, który około 1767 roku otworzył oberżę zwaną "Karczmą pod lwem" w Starej Dąbrowie przy Czarnej Drodze.





Aktualizacja : piątek, 19 kwiecień 2013.
<< SPIS TREŚCI - TOP <<POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ_=^ POWRÓT NA POCZĄTEK TEJ STRONY ^=_

Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i powielanie wyłącznie za zezwoleniem autora.
Materiał oraz zdjęcia zebrał i opracował: DARIUSZ NOWAK (
nddg ).