-

HUTA BANKOWA (BANKOWA)
		* GEOGRAFIA < DZIELNICE
		* SPIS < STRONA GŁÓWNA < NOWOŚCI
			|: POŁOŻENIE |: OPIS i HISTORIA |: Z ŻYCIA DZIELNICY |: NA STARYCH MAPACH |: |: FOTO galeria

		_ POŁOŻENIE
		0,5 km. na zachód od centrum. FOTO galeria
		- OPIS i HISTORIA
		Powstała w miejscu lasku brzozowego, który rósł w tym miejscu jeszcze w 1833 roku. W latach 1836-1840 Piotr Steikeller z Żarek prowadził budowę na terenie Starej Dąbrowy, kolonii dla robotników pobliskiej huty. Wybudowano około 60-u murowanych domów w stylu angielskich dworków wiejskich, wytyczono ulice przecinające się pod kątem prostym, obsadzono je drzewami, tworząc w ten sposób osiedle robotnicze. Całość była finansowana przez Bank Polski. Domki te można było nabyć na bardzo dogodnych warunkach spłat. Kolonia rozrastała się bardzo szybko. W 1899 roku istniało już 170 mieszkań. Te parterowe domki zostały zburzone po kilkudziesięcioletnim istnieniu. a w ich miejsce powstała zupełnie nowa kolonia, kaminice z czerwonej cegły. Miały one jak na owe czasy wysoki standard. W 1929 roku odnotowano 796 mieszkań. Do dnia dzisiejszego zachowało się kilka z tych kamienic wybudowanych dla francuskich urzędników, zatrudnionych w hucie Bankowej. Pomimo zmiany zabudowy, zachowano poprzedni układ ulic (charakterystyczna kratownica). W kolonii naprzeciwko wejścia głównego do budynków dyrekcji huty, były dwa otwarte zbiorniki wodne, kótre gromadziły wodę na potrzeby produkcyjne huty. Podczas pierwszego wytopu rudy żelaza w pobliskiej hucie, robotnicy postanowili odlać krzyż jako pamiątkę tego wydarzenia, jak również by strzegł ich przy pracy. Przy skrzyżowaniu ulic Żeromskiego i Dąbrowskiej (dzisiaj Dąbrowskiego) stał budynek "herbaciarni". Dzisiaj juz nie istnieje. Zachowała się w tym miejscu mała kapliczka, wykonana przez robotników Huty Bankowa około 1890-go roku. Ze względu na swą nowoczesność, kolonia ta stała się później na któtko centrum miasta Dąbrowy Górniczej. Później to centrum przesuwało się wraz z budowaniem nowych dróg i osiedli bardziej na wschód. Huta Bankowa przyczyniła się znacznie do rozwoju Dąbrowy. Kanwę osiedla początkowo stanowiło pięć ulic ułożonych równolegle do kierunku wieś Dąbrowa - Huta Bankowa. Były to ulice: Bankowa (Fabryczna, Łukasińskiego), Marceli (Francuska, Żeromskiego), Targowa (Sienkiewicza), Św. Jana (3-go Maja), Szkolna (Pocztowa, Kościuszki). Największe znaczenie miała ulica Św. Jana. Łączyła ona bowiem osadę z budynkiem szpitala. Ponadto znajdowała się tutaj Szkoła Powszechna, którą odwiedzali znani goście będąc a wizytą w mieście, oraz hotel należący do rodziny Zygmuntów. Natomiast najmniejsze znaczenie miała ulica Szkolna. Była najmniej zurbanizowana, położona na skraju kolonii. Wzrastająca ciągle liczba robotników nie tylko przy produkcji w samej hucie, ale również w pracach budowlanych, remontowych i transportowych, spowodowała dalszy rozwój osiedli mieszkaniowych. Kolonia rozrastała się w kirunku wschodnim. W 1914 roku funkcję sołtysa pełnił Józef Dudziński.
		- Z ŻYCIA DZIELNICY
		Obena kolonia Bankowa to zespół zabudowań pokazujący nam starą Dąbrowę fabryczną. W dobie masowego docieplania budynków, niestety bezpowrotnie zostają zasłaniane charakterysztyczne elementy kunsztu murarskiego z końca XIX i początku XX wieku. Dzisiejsze ulice Żeromskiego, czy 3-go Maja, to prawdziwa perełka architektoniczna tamtych czasów.
		- NA STARYCH MAPACH

aktualizacja : środa, 11 marzec 2009.

Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i powielanie wyłącznie za zezwoleniem autora.